Forum Debian Users Gang

ArnVaker napisał(-a):

pasqdnik napisał(-a):

azhag jeśli można to ja poproszę kopię.

W cache Google jeszcze siedzi: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cach … lnk&gl=pl

Fenk ju wery macz, ser.

:)

Ostatnio edytowany przez pasqdnik (2014-01-13 19:55:03)

"Duszą" każdego komputera jest system. Spoiwo które łączy świat układów scalonych - z istotami biologicznymi jakimi jesteśmy my sami.
Dziedzictwo systemów komputerowych to historia rozwoju owej cyfrowej postaci, która pozwala nam dzisiaj przeglądać pocztę, robić zakupy, rozmawiać czy kasować posty.

Historia jest dość sponiewieraną nauką. Głównie przez terroryzujących datami nauczycieli w podstawówce czy liceum. Nauka procesów historycznych jest zupełnie czymś zgoła odmiennym. Jest to głównie świat statystyki opisowej, gromadzenia, tworzenia i analizowania baz danych.
Im więcej czytam na tematy związane ze starymi systemami jak CTSS, Multics, pierwsze wersje Rozwojowe Unixa tj. tworzone w laboratoriach Bella, AT&T, 
to tym więcej nabieram szacunku dla tych ludzi którzy mając przed sobą terminal, a w zasadzie odmianę telegrafu Hughesa, łączyli się z procesorem, za którego czas pracy często musieli słono płacić.
I nie chodzi mi tutaj o technikalia jednostek centralnych, pamięci, które ulegają ciągłym zmianom, ile raczej o koncept, jak to wszystko ma ze sobą współgrać by zwyczajnie na końcu działało.
I jeżeli dobrze się zastanowić wykładnia określona w latach 60 przez profesora Corbato co do zasad działania systemu operacyjnego, obowiązuje do dnia dzisiejszego w każdej dystrybucji GNU/Linuxa, systemów rodziny BSD i innym kontynuatorom Systemu V, rewizji 4. Jest ona nadrzędną częścią, taką konstytucją, pod którą dopiero programiści "uchwalają" ustawy.
Owa "konstytucja" ulegała w ostatnich paru dekadach tylko nieznacznym zmianom! - Standard ustalony przez Thompsona i Ritchiego, co do jądra monolitycznego napisanego przy zastosowaniu języka wysokiego poziomu... był jedną z tych zmian, która niejako tylko w tym i aż tym różniła się od zasad zaprezentowanych po raz pierwszy w systemie CTSS, przez profesora Corbato.
Dzisiaj natomiast  trend odchodzenia od jąder monolitycznych, wraz ze wzrostem możliwości obliczeniowych układów staje się coraz bardziej przybliżać nas do konstrukcji modułowej, rozproszonej np. Inferno, czy mikrokerneli Minix. Co ciekawe nad systemem Inferno pracował w ostatnich latach swojego życia Dennis M. Ritchie.

Bardzo dobrą, chociaż mało znaną książką, a przecież współcześnie wydaną jest praca Comera, Operating System Design - The Xinu Approach, Linksys Version, CRC Press, 2011.

Xinu, kolejny zdawać by się mogło system widmo.

Wracając do antenatów...
Poniekąd większość początkujących programistów styka się z historią, która występuje pod jednym z wielu eufemizmów.
Ucząc się np. z podręcznika Keringhana i Ritchiego, Język ANSI C, pierwszego programu;

#include <stdio.h>
main()
{
printf("Uszanowanie\n");
}

...uczymy się składni, która została wymyślona, dekady temu.

Kiedy w 1971 r., UNIX został przeniesiony na komputer DEC'a PDP-11, system charakteryzował się następującym rozkładem;
- 16KB zajmowało jądro, monolityczne, napisane w języku niskiego poziomu,
- 8KB to tzw. userland, czyli zestaw programów umożliwiający interakcję człowieka z system,
- 512KB to przestrzeń dyskowa, z ograniczeniem rozmiaru plików do 64KB.
W tym miejscu cofnę się do roku 1969, tj. do pierwszej wersji Unixa, napisanej w całości w assemblerze na mikrokomputer DEC'a PDP-7.
Pierwszym językiem stosującym poniekąd "makra" był języka autorstwa McClurea TMG, którego to wersję zaimplementował Dug McIlroy, tu polecam tekst R. M. McClure, 'TMG--A Syntax-Directed Compiler,' Proc 20th ACM National Conf. 1968, s. 262-74

Gdy TMG znalazł się w repozytorium, Thomson pewnego ranka stwierdził że jego system nie może nawet pretendować do miana takowego, bez posiadania na stanie Fortrana... takoż zabrał się za przepisanie tegoż stosując język TMG.
Po kilkutygodniowej pracy wyszedł przy okazji kompilator nowego języka, znanego współcześnie jako B, który został streszczony  w artykule S. C. Johnson and B. W. Kernighan, 'The Programming Language B,' Comp. Sci. Tech. Rep. #8, Bell Laboratories, Murray Hill NJ 1973.

B był rozwinięciem języka BCPL M. Richards, 'BCPL: A Tool for Compiler Writing and System Programming,' Proc. AFIPS SJCC 34 1969, s. 557-66.

Dopiero następstwem przeniesienia się na mocniejszy procesor PDP-11, było powstanie w 1971 r. języka o nazwie C.
D.M. Ritchie, S.C. Johnson, and M. E. Lesk, 'The C Programming Language,', Bell Sys. Tech. J., 57 No. 6 (July-August 1978), s. 1991-2019

Generalnie, tych kruczków jest sporo. Każdy tekst wnosi coś nowego. Chociaż niekoniecznie pozwala to nam ogarnąć całokształt tego zagadnienia.

Na koniec nadmienię też to iż nie przepadam za zbędnym sentymentalizmem. Czytałem bowiem kiedyś [jak odnajdę to zamieszczę], wstęp do sympozjum [1999 r.?] poświęconego rozwojowi linii Unixa od V1 do V10 tworzonej w Bell Labs, tj. okres od 1969 do 1995r.

I tam to jeden, nieznany mi uprzednio z imienia i nazwiska, acz anonsujący się jako znawca systemów pan, stwierdził z przekorą że taki Linux to jest pomyłka, że Linux zaprzecza wszelkim prawom prostoty stworzonym przez Thompsona... że jest za duży... że posiada błędy, wewnętrzne sprzeczności [sic!], słowem całkiem spora litania odniesień systemu z końca lat 70'tych tj. V7 Unixa do systemu w wersji krnela 2.2.x :)

Rozumiecie?
Ów człek porównywał system z 1979 r., który działał na circa 2-3? typach procesorów [ pamięci i urządzenia peryferyjne to inna para kaloszy, dopiero projekt BSD wyzwolił moc zmian architektur], z systemem Torvaldsa który rozpoznaje tysiące podzespołów, tworzy z tego przy starcie na poczekaniu kręgosłup, a następnie cały układ nerwowy i uruchamia się praktycznie "out of box", już to na komputerze Kowalskiego w Polsce już to Norrisa w US, czy Schmitta w Niemczech.

Dochodzę do wniosku iż ów prelegent zapomniał iż dokonał się postęp, postęp którego znaczenia najwyraźniej nie zrozumiał, ergo, by go bardziej nie pogrążać, dodam że dokładnie to miał na myśli Thompson i Ritchie, mówiąc o portability ich systemu..

Pozdr.
Marcin

Ostatnio edytowany przez $pwd (2014-01-16 11:55:50)

Po dwóch tygodniach przerabiania I/O procesora KDJ11-BF, plus problemów z adapterem KTJ11-B UNIBUS i złym adresowaniem pamięci modułów MSV11-JB/JC. Udało się postawić BSD w wersji 2.11, na mikrokomputerze PDP-11

Pierwsze co uderza to manuale.
Jednak nie tak dokładne jak w OpenBSD :] Ingo Schwarze alias schwarze@ to już firma z tradycjami.

Ostatnio edytowany przez $pwd (2014-01-15 22:16:34)

Zdjęcie które podałem, zostało wykonane w 1973 r.; przedstawia jeden z pierwszych terminali domowych.

Niegdyś w "Tajemnicach magicznego ogrodu" tj. repozytorium Systemu V Rewizja 4; doczytałem że w latach 80'tych były testy systemu Xinu, który działał niejako w "bańce" tj. powłoce wyżej systemu niższego.

Swoją drogą bootowałem go swego czasu z pozycji qemu; tj. implementowałem go do NetBSD [ten system robił za host], po czym uruchamiałem tunel z połączeniem szeregowym i miałem dostęp do Xinu.

Dennis Ritchie w ostatnim swoim okresie życia działał na systemach Inferno i Plan 9; tj. zmienił całkowicie metodykę podstawy systemu z monolitycznej na modułową i mikrokernele [Minix].

Dzisiaj np. karty płatnicze oparte o 32 bitowe procesory ARM'a, są kontrolowane przez dwupoziomowy system tzw. JavaCard. Natomiast dzięki rozprawie Cramera wiem iż Xinu ma duży wkład w to.

Na koniec polecam wywiad z Bobem Supnikiem, twórcą projektu SIMH;
http://www.youtube.com/watch?v=ZWo_-fvIzXU

1340

Ostatnio edytowany przez uzytkownikubunt (2016-12-01 01:04:41)