Forum Debian Users Gang

Czytałem właśnie fragment historycznego flame'a między Torvaldsem (i zwolennikami Linuxa) a Tanenbaumem (i zwolennikami mikrokerneli, w tym Minixa). Tanenbaum miał imho trochę racji, tak mi się wydaje. Przeglądając archiwalne komentarze na /. wpadło mi do głowy również coś następującego...

Linux nie ma godziwego API dla zewnętrznych sterowników [(jeżeli ma jakiekolwiek?)]. Wyobraźcie sobie producenta sprzętu S, oraz klienta Z. Producent, dajmy, wypuszcza nowy model urządzenia X, i postanawia wypuścić także sterownik na Linuksa. S przesyła kod deweloperom, oni przeglądają go, testują, włączają do głównego drzewa jądra. Z czeka na sterownik.

Nowe jajko wychodzi po - powiedzmy miesiącu. Teraz czas na dystrybucje - włączają powoli nowe jajco do najnowszego wydania, które wychodzi 4 miesiące później. Z czeka nadal.

W końcu Z dostaje nowe wydanie swojego distro. Robi upgrade i dopiero wtedy może cieszyć się nowym urządzeniem X. W tfu, tfu! Windzie dostaje od razu wraz z X płytkę ze sterownikiem, i wszystko niby od razu działa. No i działa.

Problem jest prosty. Nawet jeśli producent sprzętu ma ochotę dostarczyć wolny sterownik, użytkownik sprzętu musi zbyt długo czekać aż kolesie od jego distro, a przedtem deweloperzy jądra ów sterownik wypuszczą do użytku.

Pozostaje ładowalny moduł: jeśli jest rozprowadzany jako binarka, nie będzie działał. Z doświadczenia mówię że nie będzie ;] Jeśli zaś jako źródło, skąd przeciętny użytkownik Z ma umieć używać kompilatora? Z Linuksa korzysta coraz więcej takich "przeciętnych userów", ba, powiem nawet że zewangelizowałem przez ostatnich parę miesięcy tylu znajomych że nie wiem czy większość znanych mi w realu użytkowników Linuksa nie jest właśnie takimi zwykłymi userami.

Doświadczenia: mój modem ED77 (obsługiwany przez prosty konwerter USB<->serial, ale przez pół roku nie mogłem dostać do niego odpowiednich skryptów), eagle-usb (neostrada/sagem f@st 800), niektóre aparaty fotograficzne (tu akurat brak sterów at all, ale to dawne czasy...) i karty WLAN (tak samo, dziś już są stery - ale nie mam już tej karty :/). Mimo postępów w tej dziedzinie, instalacja sterowników nvidii nadal zdarza się nie być bezproblemowa*.

Gdyby Linux zapewniał jakieś stabilne API oraz ABI* umożliwiające wygodne podłączanie cudzych sterowników, byłby luz. Gdyby Linux był mikrokernelem - jak mach, nt czy minix - każdy sterownik siedziałby od początku w userspace**, byłoby API i byłby luz. Póki co, jeśli nic się nie zmieni, nasz dzisiejszy sposób dystrybucji oprogramowania w świecie OSS połączony z tymi akurat dolegliwościami Linuksa może w pewnym momencie po osiągnięciu popularności przez pingwinka utrudnić szybkie dostarczenie sterowników "dla mas", wolnych czy nie.

Jakie jest wasze spojrzenie na tę sprawę?


* ponoć ulubioną zabawą deweloperów Linuksa jest "popsuj binarne sterowniki nvidii".

** po FUSE może przyszedł czas na DUSE? ;]