Forum Debian Users Gang

absolwent, luksusowa i wyborowa

może nazwy miast?

Choć z drugiej strony na główny serwer pasowałoby Gwiazda Śmierci :D

śmierć
nadejdzie
jutro

Merope, Alkione, Elektra, Maia, Plejone, Taygeta, Asterope, Celaneo, Atlas

Ee wymyślacie

Samo życie pisze nazwy np

Trin ,LongeR i Cybek  :)

Trin napisał(-a):

Ale czy konieczne jest zeby serwery mialy swoje "imię"?

Tak, podczas instalacji ustawia się nazwę hosta.

Shiit, zapomniałam!
rychu, legionella? Za dużo House'a ;)

przychylam sie do postawy Trin , nazywac komputer imieniem kobiet to
  zboczenie . nie macie swoich bbabb

żubr może być :]

byle nie tyskie

a może ciastko czekolada i karmel ;p

skoro anioły z diablo się nie podobają, to może: baal albo mefisto?

żona nazwała swój komputer hepar :) to też może być ciekawy trend: cor, encephalus, pancrea - albo kosteczki: cranium, ulna, scapula, femur...

sidjestgit podstępnie wykradł z mojej głowy pomysł z nazwami od kolejnych nazw kodowych Debiana (buzz, rex, bo, ...), nadal uważam to za najlepszy pomysł (a sid patronem serwera z forum i portalem), ale nie wypada nie zgłosić własnej propozycji. :)

Bodzio sugerował postacie z Diablo (jak dotychczasowe serwery). Osobiście fanem Diablo nie jestem, nadto nie godzi się patronat nieFLOSS-owej gry. ;)

A zatem... Wesnoth! Dokładniej postaci z tejże gry.

Uwaga, mogę zdradzić szczegóły fabuły!

1. keshar

Malin Keshar, później Mal-Keshar.



Malin po raz pierwszy pojawia się w kampanii Zejście w mrok. Jest typowym bohaterem tragicznym, który z chęci czynienia dobra, wstępuje na najmroczniejszą z dróg.

Malin Keshar urodził się w wiosce Parthyn położonej na prowincji Wesnoth, rokrocznie najeżdżanej przez hordy orków z północy. Gdy miał 10 lat, podróżujący w okolicach mag wykrył w młodym chłopcu magiczne zdolności. Rodzice młodego Malina zapewnili synowi możliwość rozwijania talentu wśród magów na wyspie Alduin.

Malin jednak nie ukończył nauki. Wydalony ze szkoły po ośmiu latach, wraca do rodzinnej wioski akurat w trakcie najazdu orków, w którym ginie jego ojciec. Atak zakończyłby się zniszczeniem Parthyn, gdyby nie niespodziewana pomoc — nieumarli wyszli z lasu, przepędzając zielonoskórych. Po chwili z lasu wychodzi nekromanta. Mieszkańcy wioski, choć nieprzychylnie ustosunkowani do nekromanty i uprawianej przez niego mrocznej sztuki, pozwalają w ramach wdzięczności za ocalenie odpocząć. Zanim nekromanta opuścił Parthyn, uczy Malina kilku swoich sztuczek.

Wkrótce nastąpił kolejny atak orków, Malin przyparty do muru wykorzystuje niedawno nabyte umiejętności — przywołuje kilku nieumarłych aby powstrzymać napastników. Za użycie zakazanych sztuk zostaje wygnany. Odszukuje nekromantę, aby nauczyć się więcej i położyc kres zagrożeniu ze strony orków.

Gdy posiadł więcej umiejętności, występuje przeciwko swojemu mistrzowi, który go wykorzystał aby posiąść potężną księgą magiczną. Zabija go i zabiera trofeum.

Wielokrotnie tworzy armie nieumarłych i atakuje bandy orków. Jeden z wypadów kończy się tragicznie, na skraju wyczerpania dokunuje rytuału w wyniku którego sam stanie się nieumarły.

Malin powraca w nieoficjalnej jeszcze kampanii Invasion from the Unknown jako Mal-Keshar.



Po setkach albo i tysiącach, w postapokaliptycznym świecie Po Upadku, Mal-Keshar jest jednym z najpotężniejszcyh magów jaki kiedykolwiek istniał. Pierwiastek dobra jaki w nim zawsze był obecny, pozwala mu zachować człowieczeństwo, pomimo zejścia w mrok wieki temu. Zgadza się pomóc elfom z Doliny Elynii odnaleźć ich na pół boską patronkę. Podróż przypomina mu jego trudną przeszłość.

2. elynia

Elynia, przez elfy oraz ludzi zwana Panią Światłości, przez krasnoludy oraz orki Źródłem Światłości.



Córka szamanki Deniéth-Isal oraz nieznanego wojownika (przypuszczalnie Kalenza). Nie wnikając w jej skomplikowaną biografię: pokonuje mrocznego czarnoksieżnika Gwiti Ha'atela, ten rzuca na nią klatwę:

— Upadłem. Jak mówiłem, upewnię się... że inni będą żyli wiecznie. Przeklinam cię, abyś ujrzała jak twoje starania zniszczy upływający czas. Przeklinam cię, abyś ujrzała jak świat usycha i umiera. Ujrzysz każdego z twoich bliskich jak odchodzi w wielkim bólu, a ty zapragniesz aby nasze ścieżki nigdy się nie skrzyżowały. Koniec końców, ból wynikający ze straty sprawi ci wieczną agonię.

Wiecznie młoda. Wiecznie melancholijna, z racji zbyt wielkiego bagażu doświadczeń.

Więcej później. :)